Var á tupperware party eitt kvøldið. Hetta er ikki nakað, eg vanliga geri, mær dámar betur party við øli og góðum práti, men satt at siga, hugnaði eg mær, og eg keypti sgu eisini okkurt. Eg meini so við, vit skulu øll eta, og hví ikki gera tað við stíli?
Hetta við tupperwareparty var nokk so stuttligt – gamal feministur er, so ikki sørt av fordómum vóru.
Enska Ann Oakly skrivaði nógvar bøkur fyrr um leiklutin sum húsmóðir. Í einari lýsir hon húsmóðurleiklutin við fýra eginleikum:
- its exclusive allocation to women
- its association with economic dependence
- its status as non-work
- its primacy to women
Tori at siga, at nógv vatn er runnið í grýtuna síðan hasa skilmerking, men ikki slepst uttanum – at kvinnur enn hava mest sum alla ábyrgd av heimi og børnum. Tað, sum er hent, er, at umframt hava tær eisini fingið arbeiði uttan fyri heimið, so at tær nú hava dupult so nógv at gera, sum tær høvdu frammanundan. Og Elis í útvarpinum hevur langt síðani funnið útav, at hann kann økja um sín popularitet við at siga við allar konurnar, sum ringja inn til hansara, at tær sanniliga ikki bara eru húsmøðrar, sjálvandi gera tær eitt arbeiði, og tað gera vit jú, men tað hevur framvegis lágan status og er ólønt og kann tí ikki skilmerkjast, sum arbeiði vanliga verður skilmerkt. Trælir arbeiddu/arbeiða jú eisini.
Nå – nóg mikið við hesum: tupperware hevur eina langa og áhugaverda søgu – sjálvandi var tað ein maður, sum fann uppá tað, men tað var ein kona, Brownie Wise, sum fekk marknaðin fyri tuppervørum at eksplodera. Hetta var í 50´unum, og konufólkið varð júst sent heim aftur til kjøtgrýturnar, eftir at menninir, sum enn vóru á lívi eftir 2. heimsbardaga, komu heimaftur. So tíðin var júst tann rætta, tí hvat skuldu hesar konurnar finna uppá, tær vóru jú vanar at arbeiða og høvdu onkursvegna fingið eitt annað innihald enn bert gleðina við at gera reint og ansa børnum.
Og tað gongur fínt enn, og onkursvegna fekk eg sett hetta við at selja plastíløt inn í eina aðra dýpd, tá eg dagin eftir sá sending um sølumenn, sum brúkti nett somu søluhættir, men har vøran var ætlað á marknaði, sum var so himmalvítt øðrvísi enn hesin hjá konum.
Samskifti hevur týdning og tað persónliga sambandið við viðskiftafólkið, søgdu hesir sølumenninir, og tað siga konurnar, sum selja tupperware eisini. Men so heldur líkleikurin eisini uppat. Ok- mottoið: Caos is opportunity kundi kanska eisini verið motto hjá báðum pørtum, men kaos hjá tupperwarekonunum er tað, sum valdar í køksskápunum, og hitt kaosið er tað, sum valdar í kríggi, og tað er sanniliga hvør sítt!
So meðan tupperwarekonurnar halda fram við sínum friðaligu søluátøkum, so ferðast hesir menn til ófriðarstøð við sínum pansarabilum fyri at demonstrera, hvussu væl teir klára at verða skotnir eftir við AK47 riflum og kalisjnikovum, tí sum teir siga, onki er so gott sum The Perfect War, tí tað er proportionelt við vaksandi sølutøl. Hesar bomburnar við vegjaðararnar eru gull verdar fyri hesar sølumenn – nei, siga eg, tá velji eg til einoghvørja tíð heldur eitt tupperwareparty, tað doyrt tú so ikki av.
Og Ali Baba – tað merkir bandittur – so nú vóni eg at hava punkterað allar dreymir.