Eg lurtaði eftir Hardtalk í morgun á BBC. Sera, sera áhugavert. Tann, ið var í eldinum, var Julian Assange. Ikki so øgiliga væl skorin fyri tungubandinum, men hví skuldi hann tað, tað er ikki júst fyri at tosa, hann er kendur, men fyri felagsskapin Wiki Leaks.
Tað skal ikki vera nøkur loyna, at eg haldi hetta við Wiki Leaks vera sera áhugavert, og ofta hava eg havt hesi orð á munni: ‘Fanans tíð, komi tit aftur’, tá eg hoyri, hvat felagskapurin hevur megnað at avdúka av loyniligum skjølum.
Julian Assange varð rættiliga grillaður í samrøðuni, og eg veit ikki, um hann kláraði so øgiliga væl at svara, og tað undraði meg eitt sindur og ørkymlaði meg eisini. Onkursvegna vil eg hava henda mannin at vera perfektan. Men kortini, tá ið spyrjarin spyr, um hann ikki heldur tað vera órímiligt, at tað nú fer at verða trupult hjá diplomatum at samskifta við sínar ríkisstjórnir, tá teir altíð skulu vera í vanda fyri at verða avdúkaðir av Wiki Leaks, ja, so svarar Julian Assange nøkulunda soleiðis: Nei, yvirhøvur ikki, teir kunnu bara lata vera við at vera óheiðurligir. Ikki løgið, at spyrjarin rør fram undir, at Assange bæði er martýrur og ein messsias. Og hetta verður dyggiliga sementerað, tá Assange til spurningin, um hann ætlar at fáa fram ein betri heim, svarar, at tað ætlar hann so sanniliga, so er sakin klár. Maðurin er svakur!
Men hinvegin, hetta netið, har vit leggja alla okkara sál út til øll at hyggja at, ger eitt ella annað við okkum. Sjálvandi eri eg ikki so naiv, at eg rokni við, at alt verður lagt opið fram, og myndin, tú fært av einum á Facebook t.d. er sjálvandi ein eitt sindur forherliga mynd av tær, men kortini, hetta gongur røttu leið. Málið má vera, at so lítið sum gjørligt verður feiað undir gólvteppið, og at vit sleppa undan, at ting fara fram, sum ikki eru borðbar. Og her hugsi eg bæði í politikki og eisini heima við hús.
Men aftur til Julian – hann er ákærdur fyri at hava verið ónæriligur við tvær kvinnur í Svøríki, og hetta ljóðar ikki gott í mínum oyrum. Hann dugdi illa at snara sær undan hesum spurningunum, men eg má viðganga, at eg ivist í hesum ákærunum, í øllum førum ætli eg mær ikki at kolldøma arbeiðið hjá Wiki Leaks av hesi orsøk.
Men aftur til Wiki – meðan eg skrivi hetta, hoyri eg í tíðindunum um spenningarnar millum Norður- og Suðurkorea; eg má viðganga, at mær hevði dámt væl, um Wiki Leaks slap fram at loyniligum skjølum hjá hesum báðum londunum.
Livst so spyrst.